2014 – een jaar vol verwachtingen en een jaar vol veranderingen!

Image source: euonym.eu

This is my contribution – in Dutch – to the Day of Multilingual Blogging 2014.

In summary:
2014 was a year full of expectations and full of changes. Both privately and professionally.
Privately: I became a grandfather and played even more music than ever before.
Professionally: we saw the arrival of a new European Parliament and with some turmoil the arrival of a new European Commission and therefore a new boss in the person of Federica Mogherini! It will also be the last full year that I work for the European Commission. On 24, 25 and 26 November I’ll be following the famous training course “Preparation for Retirement” and I have decided I will stop my EU career on the 1st of May 2015, exactly 29 years after this amazing adventure started!
Enjoy reading!!

Dit is mijn bijdrage aan de Day of Multilingual Blogging 2014.

Muzikaal startte het jaar 2014 met Bach! Weliswaar op een begrafenis maar dat voor een dame van in de 90 die nog tot het laatst in een koor had meegezongen. “Schlummert ein, ihr matten Augen” uit Bach’s cantate nr 82 is dan een prachtig en toepasselijk stuk! Luister maar naar de prachtige uitvoering met John Eliot Gardiner, The English Baroque Soloists en Peter Harvey, bas-bariton op Youtube.
Eind januari was er daarna met het jaarlijks concert van de Koninklijke Fanfare Broedermin in Sterrebeek waar ik nu al een behoorlijk aantal jaren muzikant en ook bestuurslid ben. Wij wonen als “Nederbelgen” nu al weer ruim 27 jaar in dit mooie Vlaamse dorpje onder de rook van Brussel en de deelname aan plaatselijke verenigingen en activiteiten is belangrijk geweest voor een optimale integratie. Na mijn pensionering gaan we dan ook niet terugverhuizen naar Nederland!

Op 14 maart 2014 kwam er toch nog plots een grote verandering in ons leven. Nadat wij thuis geluisterd hadden naar een schitterende uitvoering van Franz Schubert’s “Die schöne Müllerin” door onze vriend René Slot, tenor en pianist Wilko Jordens kregen wij een telefoontje dat ons eerste kleinkind Seppe was geboren! Wij zien hem regelmatig en genieten met volle teugen van het grootouderschap.

Eind april maakte ik met een aantal strijkers van mijn voormalig symfonieorkest, het Bruocsella Symphony Orchestra, een bijzondere uitstap naar Riyad in Saudi-Arabië waar wij een tweetal concerten gaven, waaronder één in aanwezigheid van 2 leden van de Koninklijke familie. Uitzonderlijk want westerse muziek wordt daar normaal niet zo gauw uitgevoerd en bovendien waren we met een vrouwelijke solist en een aantal dames in orkest. De receptie na het tweede concert in de residentie van de EU ambassadeur was ook een unieke ervaring. Bij aankomst aan de beveiligde ambassadewijk was er een heuse zandstorm en regenbui en onze instrumenten hadden het er even later behoorlijk moeilijk mee om op stemming te blijven.

In mei was er dan weer de Koningin Elisabeth wedstrijd zang. De Canadese sopraan Meghan Lindsay was bij on thuis gast en zij haalde de halve finale tot onze grote vreugde. De diploma-uitreiking en de laureatenconcerten na afloop zijn altijd een waar genoegen. Een plezier om zoveel jong zangtalent bezig te zien.

In de loop van het jaar zijn wij ook gaan luisteren naar mijn favoriete orkest het Koninklijk Concertgebouworkest uit mijn geboortestad Amsterdam! Wij zijn nu al een paar jaar lid van de Belgische Vriendenkring, iets wat ik iedereen kan aanraden. Lees pagina 3 van de laatste nieuwsbrief er maar op na!

Eind mei waren er dan verkiezingen voor een nieuw Europees Parlement, snel gevolg door de uitverkiezing van Jean-Claude Juncker als nieuwe Commissie-voorzitte en eind augustus de benoeming van Federica Mogherini tot onze nieuwe baas vanaf 1 november.

In august ben ik voor een tweede keer op rij gaan deelnemen aan de Summer School of Music in Sherborne (UK). Wederom een fantastische ervaring. In een week tijd wordt een heus concertprogramma ingestuurd met dit jaar werken van Leonard Bernstein, Glière en de prachtige maar zware 2e symfonie van Edward Elgar.

Aan het begin van het jaar had ik al intern aangegeven dat ik het allemaal wel mooi vond en dat ik van plan was met pensioen te gaan met het aantreden van de nieuwe Europese Commissie. December schijnt echter niet zo’n goede maand te zijn om te stoppen (donkere dagen, eindejaar drukte alom en veel andere feesten) dus ga ik in het voorjaar.

Op 24, 25 en 26 november ga ik de beroemde cursus “Voorbereiding op de pensionering” volgen op mijn werk en ik stop definitief mijn actieve EU carrière op 1 mei 2015, exact 29 jaar nadat ik di bijzondere avontuur ben begonnen!

Op 1 mei 2015 start dan de Koningin Elisabeth wedstrijd viool 2015 waarbij wij wederom gastadres zullen zijn. Ik kijk al uit naar de komt van een jong viooltalent en ben zeker van plan zo veel mogelijk van de optredens te gaan genieten. Spijtig genoeg zal een bijzonder mens der niet meer bij zijn, op 12 november 2014 overleed Jean-Pierre Graaf de Launoit, voorzitter van de raad van bestuur en het uitvoerend comité van de wedstrijd. Voor hem de prachtige Romance in G groot van Beethoven gespeeld door David Oistrach: http://youtu.be/SxOD45-hNr8.

Baudet en Rijpkema zaaien (wederom) onnodige paniek!

het volgende stukje is naar het NRC gestuurd op 2 april maar niet geplaatst! Dan maar een blogje…..

Baudet en Rijpkema schrijven op de opiniepagina het NRC op 1 april (sic!) dat we “slaapwandelend een federaal Europa” betreden. Daarmee schetsen de wetenschappers weer een uitermate eenzijdig beeld van de werkelijkheid, en zaaien zij (wederom) onnodige paniek. Ten eerste, is er sprake van “slaapwandelen”? Elke rechtenstudent weet van het bestaan van het zogeheten “Van Gend en Loos” arrest, gewezen door het Europese Hof in 1963. In dat arrest bepaalde het Hof al dat de Uniesamenwerking zich kenmerkt door een overdracht van bevoegdheden. Dat weten we dus al ruim 50 jaar. Overigens kan die bevoedheidsoverdracht weer ongedaan gemaakt worden door uit de Unie te treden. Uiteindelijk is er dus geen sprake van verlies van soevereiniteit (die kan je niet afstaan) maar is sprake van een gezamenlijke uitoefening van bevoegdheden.
Ten tweede maken Baudet cs graag gebruik van het spookbeeld “federaal Europa” zonder nu eens uit te leggen wat dat uberhaupt is en of dat “erg” is. In veel federaties is het gezag van de natiestaat juist zeer goed beschermd tegen het centrale gezag.
Een wetenschapper zou, zelfs als hij opinies in de krant schrijft, de zaak van twee kanten moeten belichten. Dat gebeurt telkenmale niet. De vraag is of de wetenschappers zichzelf hiermee een dienst bewijzen.

Dr. B. Nieuwenhuis is werkzaam bij de Europese Commissie in Brussel
____

Lees ook het commentaar in Trouw van 5 april op de toespraak van MP Rutte, met name de laatste paragraaf:
http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieuws/article/detail/3629314/2014/04/05/Het-zielloze-Europa-van-onze-premier.dhtml
_____

Op twitter verschenen weldra opmerkingen over de lengte en onderbouwing van mijn betoog. De tekst was echter enkel bedoeld als korte ingezonden brief als een reactie op het veel langere stuk van Baudet en Rijpkema. Eerder ervaring leert dat kranten enkel korte reacties plaatsen. Ik had mij dus bij voorbaat al ingehouden. Iets wat naar mijn mening niets afdeed aan mijn betoog.
Niettemin is het vrijwel onmogelijk om enige reactie geplaatst te krijgen.

Hieronder volgt de mailwisseling met de Opinie-redactie van het NRC hierover…..

—–Oorspronkelijk bericht—–
Van: No Reply NRC Media
Verzonden: donderdag 3 april 2014 9:18
Aan: E-mail Opinie
Onderwerp: Bericht via NRC.nl / 09:17

Naam afzender: Dr. B. Nieuwenhuis
E-mail afzender: my email

Bericht:

Gisteren heb ik een reactie ingestuurd op een stuk van Baudet cs van 1 april. Helaas heb ik geen enkele reactie van Uw kant gekregen.
Als abonnee (jarenlang al) had ik toch iets meer verwacht.
U geeft Baudet cs hele en halve pagina’s om hun kletspraat te verspreiden maar een abonnee die daar op reageert laat U in de kou staan.
Jammer! Een gemiste kans.
Dr. B. Nieuwenhuis

—–Original Message—–
From: [naam]
Sent: Thursday, April 3, 2014 10:18
To: my email
Subject: RE: Bericht via NRC.nl / 09:17

Geachte heer Nieuwenhuis,

Schrijvers van ingezonden brieven sturen wij nooit een ontvangstbevestiging. Zij krijgen alleen bericht als hun reactie niet geplaatst wordt.
Bovendien maken wij rond 10.00 uur ’s ochtends de keuze welke brieven geplaatst worden. Brieven die na die tijd binnenkomen worden pas de volgende dag gelezen.
Hopend u voldoende te hebben geïnformeerd,

Met vriendelijke groet,

[Naam en functie]
NRC Handelsblad
Postbus 20673
1001 NR AMSTERDAM
T +31 20 755 3011
http://www.nrc.nl

Van: my email
Verzonden: vrijdag 4 april 2014 11:26
Aan: [naam]
Onderwerp: RE: Bericht via NRC.nl / 09:17
Urgentie: Hoog
Geachte heer [naam]

met spanning keek ik uit naar mijn NRC gisterenavond. Immers, ik had geen reactie van U gehad dus ik leefde in de veronderstelling dat mijn stukje gepubliceerd was.
Wie schetst mijn verbazing en teleurstelling, er stond niets…..
Maar ik kreeg tot op heden ook geen bericht dat het niet geplaatst is.
Nu ben ik al boven de 60 en misschien is mijn Nederlands door het jarenlang wonen in België wat roestig maar ik constateer toch maar dat er iets niet klopt in Uw antwoord van gisteren.
Graag opheldering.
Uw trouwe abonnee (minstens 26 jaar!!),
Dr. B. Nieuwenhuis
Sterrebeek, België

—–Original Message—–
From: [naam]
Sent: Friday, April 4, 2014 11:34
To: my email
Subject: RE: Bericht via NRC.nl / 09:17

Geachte heer Nieuwenhuis,

Ik had ook niet geschreven dat u direct een e-mail zou ontvangen als uw brief niet in de krant stond. Normaliter versturen wij een à twee keer per week de afwijzingen. Vanmiddag verstuur ik weer afwijzingen.
Met vriendelijke groet,

[Naam en functie]

NRC Handelsblad
Postbus 20673
1001 NR  AMSTERDAM
T +31 20 755 3011
http://www.nrc.nl

Van: my email
Verzonden: vrijdag 4 april 2014 11:38
Aan: [naam]
Onderwerp: RE: Bericht via NRC.nl / 09:17

1 à 2 keer per week…?
in 2014??
Gaat dat nog per postduif of zo???
En U wilt dat wij binnen enkele uren na het verschijnen reageren (dwz vóór 10 de volgende ochtend) anders blijft het een dag liggen.

Serieus????
mag ik dan ook eens in de paar jaar mijn abonnement betalen…..?

Dr. B. Nieuwenhuis

—–Original Message—–
From: Naam
Sent: Friday, April 4, 2014 11:51
To: mijn email
Subject: RE: Bericht via NRC.nl / 09:17

Geachte heer Nieuwenhuis,

Ik heb maar één paar handen en veel meer werk dan alleen afwijzingen sturen (dat doen we overigens per e-mail). Bovendien bent u niet de enige die brieven schrijft.
Om 10.00 maakt onze brievenredacteur een keuze welke brieven meegaan voor de volgende dag, welke een kans maken om later in de week mee te gaan en welke worden afgewezen. Voor de rest van de dag zijn wij druk bezig met het maken van de opiniepagina’s.

Met vriendelijke groet,

[Naam en functie]

NRC Handelsblad
Postbus 20673
1001 NR  AMSTERDAM
T +31 20 755 3011
http://www.nrc.nl

—– hier heb ik maar niet meer op geantwoord —-

een paar uur later volgde dan de afwijzing…..

—–Original Message—–
From: “Secropinie, Secrop” <Secropinie@nrc.nl>
Sent: Friday, April 4, 2014 18:20
To: “dick@nieuwenhuis.be” <dick@nieuwenhuis.be>
Subject: RE: Bericht via NRC.nl / 12:06

Geachte heer Nieuwenhuis,

Hartelijk dank voor de toezending van uw brief. We moeten u helaas berichten dat we deze niet zullen plaatsen. De redactie Opinie ontvangt per week gemiddeld 150 brieven, daarvan kunnen er hooguit 30 worden geplaatst. We moeten daarom streng selecteren. Onze voorkeur is uitgegaan naar andere brieven.
Het spijt ons u niet anders te kunnen berichten.

Met vriendelijke groet,

Redactie Opinie
NRC Handelsblad

Gedichten, anonieme brieven, open brieven en brieven die aan meerdere media zijn aangeboden, plaatsen wij niet.
Wegens het grote aanbod van artikelen en brieven is de redactie helaas niet in de gelegenheid te corresponderen over de inhoud van deze e-mail. Wij vragen hiervoor uw begrip.

Bericht uit Brussel: Veteraan

The European Multilingual Blogging Day 2013 is once more a good reason to write on this blog!
And because it’s the European Multilingual Blogging Day I’ll write this blog in Dutch.
Here we go…..

[Dit verhaal verscheen eerder als “Bericht uit Brussel” op de website van PM.nl]

Ik mag mezelf gerust een Brusselse veteraan noemen. Ik kwam immers in de vorige eeuw in dienst bij de Europese Commissie, op 1 mei 1986, nadat ik al twee jaar met een EEG-onderzoeksbeurs in België had gewerkt. Nu, 27,5 jaar later ben ik bezig aan wat hoogstwaarschijnlijk mijn laatste ‘kunstje’ hier zal worden.

Aanvankelijk begon ik als wetenschapper bij het kader­programma Biotechnologie. De huidige DG Onderzoek en ­Innovatie Robert-Jan Smits kwam toen net om de hoek kijken als nationaal expert. Na een aantal jaren besloot ik binnen de ­commissie op pad te gaan en van mijn hobby, de IT, mijn werk te maken. Via het aansturen van de nodige informaticaopleidingen van mijn collega’s werd ik tamelijk onverwacht in 1995 een van de allereerste webmasters van de commissie.

Vanaf dat moment kwam mijn carrière in een stroomversnelling. Alles was nieuw: zowel technisch als administratief bestonden er geen draaiboeken en procedures hoe vanuit een gesloten administratie de ramen open te zetten naar het wereldwijde web. Het duurde dan ook een paar jaar voor de juridische en informatica-afdelingen achter ons bestaan kwamen. Op dat moment was de EUROPA-server al geboren, kon deze praten en lopen en was er geen weg meer terug. Vandaag de dag is het geheel van websites in vele talen van de Europese instellingen een van de grootste in zijn soort.

Vanaf 2001 werkte ik aan de communicatie rond de ­grote uitbreiding van 2004. Er volgde een korte overstap naar ­eurocampagnes, tot ik in 2005 mijn plek vond bij de communicatiedienst van ­Externe Betrekkingen (EU’s BuZa). Daar kwam ik eind 2009, met het ­verdrag van Lissabon, in de maalstroom ­terecht van de oprichting van de nieuwe buitenlanddienst van de EU.

Sinds ruim anderhalf jaar coördineer ik binnen de dienst Instrumenten voor het Buitenlands Beleid alles wat met IT en veiligheid heeft te maken. Een van de concrete projecten waar ik aan werk is de vernieuwing van de databank met personen en organisaties die door de EU gesanctioneerd zijn en geen financiële transacties meer mogen uitvoeren binnen de EU. Ik overleg met de bankwereld en informatici om te zorgen dat alles technisch én qua veiligheid in orde is.

In al die jaren heb ik me zelden of nooit verveeld, altijd de ­mogelijkheid gegrepen om nieuwe zaken aan te pakken. Maar heel langzamerhand bekruipt mij nu het gevoel dat het mooi is geweest. Wie neemt het stokje over?

Benedictus (Dick) Nieuwenhuis is IT-coördinator bij de dienst Instrumenten voor het Buitenlands Beleid van de Europese Commissie.

#babel2013

European Multilingual Blogging Day 2012 – Een jaar voorbij….

The European Multilingual Blogging Day 2012 is a good reason to write once again on this blog!
And because it’s the European Multilingual Blogging Day I’ll write this blog in Dutch.
Here we go…..

Een jaar voorbij…….

Een vreemd jaar is voorbij. Een jaar geleden werkte ik nog als webmaster voor de website van de nieuwe Europese Dienst voor Extern Optreden (EDEO; beter bekend als de EEAS). Sinds begin van 2012 heb ik die post achter mij gelaten.
Vreemd, want ik was sinds 1995 actief binnen de Europese Commissie op het terrein van websites. Ik stond mee aan de wieg van de EUROPA server in 1995, werkte 6 jaar lang aan de website van DG Onderzoek (nu DG “RTD” toen nog “DG XII”!), begon in 2001 te werken voor DG Uitbreiding (“ELARG”), switchte kort van midden 2004 tot eind 2005 naar DG Economie en Financiën (“ECFIN”) om van dan af te werken voor DG Externe Betrekkingen (“RELEX”).
Eind 2009 werden wij enigszins overvallen door de komst van het verdrag van Lissabon. Amper een jaar hadden we om alles voor te bereiden voor de komst van de EEAS. Op 1 december 2010 startte deze dienst als aparte EU instelling. Op 1 januari 2011 ging het overgrote deel van het personeel van DG RELEX, van DG Development elders in de Commissie en delen van het secretariaat van Raad, diegenen die voordien voor Xavier Solana werkten, over naar de nieuwe instelling.
Alhoewel het communicatie team bleef opereren vanuit de Commissie (een nieuwe dienst werd geformeerd met de “restanten” van RELEX, de zogenaamde FPI*) werkte het vrijwel uitsluitend voor de EEAS en haar website. Een wat merkwaardige constructie maar we hadden nauwelijks keuze.
In de loop van 2011 werd de situatie nog ingewikkelder omdat de EEAS haar eigen communicatie-team oprichtte.
Tijd voor mij om uit te kijken naar een andere functie want 2 kapiteins op één schip dat werkt niet ècht!
Sinds begin dit jaar ben ik IT coordinator van FPI en adviseer de directeur van die dienst op een aantal terreinen gelinkt aan informatica.
Ik hou mij onder andere bezig met een project dat gericht is op het volledig herschrijven en inrichten van een nieuwe database voor de gegevens van personen en organisaties die vallen onder het financieel sanctie regime dat de EU voert.
Daarnaast regel en organiseer ik de informatica noden en behoeften van het FPI personeel en ben mede-verantwoordelijk voor de logistiek van onze crisisplannen en het opstellen van een zogenaamd business continuity plan.
Ik werk dus nog weinig op het terrein van de communicatie.
Iets wat mij er overigens niet van weerhoudt om zéér actief te blijven op met name Twitter (@dicknieuwenhuis)!
Na 26,5 jaar is een nieuwe uitdaging best belangrijk om met plezier te blijven werken alhoewel ik mij langzamerhand begin voor te bereiden op mijn pensioen! Nog een paar jaar en dan geef ik het stokje door aan een nieuwe generatie EU-ambtenaren.
Aan dat laatste help ik zelf alvast een beetje mee. Van tijd tot tijd ben ik spreker op informatie bijeenkomsten van “Werken bij de EU“. Ik vertel Nederlanders met belangstelling voor een baan bij één van de EU instellingen wat het werk daar zoal inhoudt, wat je wel en wat je niet kunt verwachten en hoe je voor te bereiden op het noodzakelijke examen want je moet af leggen om in aanmerking te komen voor een baan bij de EU. Ik vind het best belangrijk mij kennis en ervaring over te dragen. Volgende week dinsdag (20 november 2012) ben ik in het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag op zo’n bijeenkomst.

Zo dat was het weer voor dit jaar en de European Multilingual Blogging Day!

Dick Nieuwenhuis
14 november 2012.
________

* Vol uit de Service for Foreign Policy Instruments.

Seminar on the impact of social media and journalism at the EU Council – 07/10/2011

The objective of this half day seminar was to exchange views between journalists and public communicators on how social media is impacting journalism, and in particular media coverage of EU news. It took place on 7 October in the press centre of the EU Council in Brussels and gathered 200 participants (and 300 people following live).

IABC Belgium’s board member, Aurelie VALTAT, was one of the organizers.

The Council’s Press Room was packed like if there was an important EU summit. However, this was not about EU leaders and one or another EU crisis. It was about how the EU Council’s Press Team, headed by Nicolas Kerleroux, should deal with social media and especially in their every day contact with the accredited press.

Participants were journalists as well as public communicators, academics and EU staff.

After an opening speech of the Council’s Chief Communicator Reijo Kemppinen, the meeting started a bit slowly and the first presentations were dry and academic. Consequently, the debate on Twitter (by participants from inside the room and elsewhere) was a lot livelier. See it on Twitter using the hashtag #eusmj.

However, once Jean Quatremer took the floor the show really started! His comments on whether or not Twitter is a new form of people’s journalism where razor sharp. It’s not that you are able to blog or tweet that makes you a journalist! The man on the street can never replace journalists. Journalism is still very much a ‘métier’! But he clearly uses his blog and twitter as a powerful weapon, next to the regular articles he writes for Libération. A journalist’s job, however, is not to announce the death of the neighbours’ dog (on social media) as he said smiling. It is to analyse, interpret and add value.

During the discussion it became clear that journalists present in the room said they felt uncomfortable with certain characteristics of social media. “@yollivier For journalists there is often too much noise on Twitter.”

Holmgaard said that journalists, however, should do “crowdnursing”. Media should still be about leading the conversation on social media – so curating, editing and asking people to contribute to a story are some of the tricks used.

Others pointed out that while journalists want to lead the conversation, with social media they have to follow the conversation.

From the Council’s point of view, as Nicolas Kerleroux said, it is about embracing the “tweetosphere”. He talked about an experiment to invite bloggers to follow a summit live, e.g. with @ronpatz and @europasionaria.

The second part of the seminar was more practical and focused on helping EU institutions offer better content to journalists. Speakers and the audience shared tips on how to improve the presence of the EU on social media.

The seminar showed for me that both the media as well as the EU institutions struggle to find the right way to make social media part of their daily “bread and butter”. Good to know and good to find ways to explore these challenges together, I would say.

Archived live stream and more info at http://consilium.europa.eu/eusmj

Aurelie Valtat wrote a nice Storify about the event, see http://storify.com/avaltat/seminar-on-social-media-and-journalism-at-the-eu-c

>>>> Aurelie VALTAT and others will speak at the IABC Belgium Event « Social Media and Crisis Management”, October 25, 2011 from 4pm to 7:30pm.

2nd Day of Multilingual Blogging / 2e Blog in verschillende talen

Haven’t written a blog for almost a year so the 2nd Day of Multilingual Blogging is a good opportunity. Last year I wrote about languages in the EU institutions, working languages, daily practice, etc. Below an exchange I had today on Twitter about ….. languages!!!

http://storify.com/dicknieuwenhuis/2nd-day-of-multilingual-blogging-2e-dag

2010 in review

The stats helper monkeys at WordPress.com mulled over how this blog did in 2010, and here’s a high level summary of its overall blog health:

The Blog-Health-o-Meter™ reads Wow.

Crunchy numbers

A helper monkey made this abstract painting, inspired by your stats.

A Boeing 747-400 passenger jet can hold 416 passengers. This blog was viewed about 2,300 times in 2010. That’s about 6 full 747s.

In 2010, there were 9 new posts, growing the total archive of this blog to 12 posts. There were 2 pictures uploaded, taking up a total of 166kb.

The busiest day of the year was January 13th with 194 views. The most popular post that day was Please, use web 2.0 for Europe!.

Where did they come from?

The top referring sites in 2010 were twitter.com, elsevier.nl, bloggingportal.eu, ow.ly, and nieuwenhuis.be.

Some visitors came searching, mostly for dick nieuwenhuis, eeas, dick nieuwenhuis blog, open letter webmasters eu, and “dick nieuwenhuis”.

Attractions in 2010

These are the posts and pages that got the most views in 2010.

1

Please, use web 2.0 for Europe! January 2010
20 comments

2

Yes, w’ve got an answer! May 2010
13 comments

3

Day of Multilingual Blogging / Blog in verschillende talen September 2010
2 comments

4

A website for the EEAS! September 2010
4 comments

5

Web 2.0 & EEAS keeps us busy…. February 2010
5 comments

Day of Multilingual Blogging / Blog in verschillende talen

Most of my blogs are written in English, the language I use most often professionally. I write this blog in my mother tongue Dutch because of the Day of Multilingual Blogging.

In de Europese Commissie, waar ik werk, zijn talen niet weg te denken. Er zijn de werktalen: Engels, Frans en Duits. Die laatste taal wordt echter maar weinig ècht gebruikt als werktaal. Alle communicatie, mondeling en schriftelijk, wordt in principe in het Engels en Frans gedaan. E-mail, telefoontjes, nota’s, vergaderingen, gesprekken in de gang, een praatje in de rij in het cafetaria, noem maar op.

Iedere ambtenaar zal dus één van die twee (eigenlijk drie) talen actief moeten kunnen gebruiken (spreken, luisteren, lezen) en de andere taal op z’n minst passief (lezen, luisteren). De Europese Commissie, net als de andere Europese instellingen, heeft dan ook een uitgebreid pakket van talenopleidingen in huis voor haar medewerkers.

Maar vrijwel alle ambtenaren spreken meer talen. Hun moedertaal (als dat geen Engels of Frans is). In mijn geval het Nederlands. Ik spreek daarnaast Engels, Frans en Duits. Omdat veel collega’s ook Duits spreken, gebruik ik die taal ook vaak op kantoor. Ik geef lezingen in alle vier de talen voor bezoekersgroepen bij de Commissie. Wie geïnteresseerd in zo’n bezoek kijkt maar eens op http://ec.europa.eu/contact/visit_nl.htm.

Maar in de loop van de jaren heb ik wat beetjes Italiaans, Spaans en zelfs een paar zinnen Pools geleerd. Collega’s vinden het altijd prettig als je “goedemorgen”, “dank je wel” of “hoe gaat het” in hun taal kunt zeggen. Omgekeerd doen veel collega’s hun best om wat Nederlands te leren. Ze wonen immers in een land waar de meerderheid Nederlands spreekt (Vlaams is het Nederlands gesproken door Vlamingen). Respect voor elkaars taal is een belangrijk gegeven. Taal is immers onlosmakelijk verbonden met je familie, vrienden, je omgeving waar je opgroeide. Kortom je eigen cultuur. Veel collega’s wonen duizenden kilometers ver van hun thuisland en hebben soms weinig kans om hun eigen taal te spreken.

Toen ik al een aantal jaren bij de Europese Commissie gewerkt had kreeg ik op een cursus de tip om het boek “Allemaal andersdenken” van Geert Hofstede eens te lezen. Een complete eye-opener! Dezelfde woorden, zinnen, uitdrukkingen kunnen een totaal andere betekenis hebben in een andere cultuur. Als een Franse baas in een vergadering zegt “tout le monde d’accord?” is dat een retorische vraag waarop het antwoord vanzelfsprekend “oui” is. Verschil van mening regel je later apart en onder vier ogen. In Nederland zou de vraag zijn “wie is het daar mee eens?” en dat leidt tot een driftige discussie waar iedereen zijn mening geeft. Wie zijn mening niet geeft is een doetje en niet assertief genoeg. Bedenk eens wat er gebeurd als je met 10 nationaliteiten om één tafel zit! Toch gebeurd dat dagelijks in de Europese Commissie en in talloze vergaderingen op Europees niveau.

Toegegeven, ik ben vaak doodmoe thuisgekomen uit onze Toren van Babel. Dan weer Engels, dan weer Frans, dan wat Nederlands tussendoor, een beetje Duits en stukjes Italiaans. Je bovenkamer staat roodgloeiend. Maar voor mij is dat de essentie van het werken aan de Europese eenheid in verscheidenheid. Probeer elkaars standpunt, taal, cultuur te begrijpen en te respecteren.

So let’s have much more often the Day of Multilingual Blogging!!

A website for the EEAS!

Holidays are over now and we are all back at work in the EU institutions. But while we took our holidays one after another, we have also worked hard on the setting up of the EEAS and its website and lots of work is still ahead of us. Below some figures and information about this process.

The Lisbon Treaties foresees the creation of the European External Action Service, abbreviated as EEAS, under the responsibility of the High Representative (HR) Catherine Ashton. Consequently, our web team in the European Commission’s External Relations’ department (RELEX) has started the website http://eeas.europa.eu/. This domain situates itself on an equal footing between the Commission’s domain http://ec.europa.eu/ and the EU Council’s domain http://consilium.europa.eu/. In January 2010, the press service of the Council, the spokesperson for the HR and the RELEX communication unit agreed to use the eeas.europa.eu domain as the focal point for information about the HR and the EEAS and its building up. The external relations web team has since then prepared the ground for migrating all relevant and concerned web content from the Council and Commission websites to this domain. This involves all the country pages on the external relations and development websites, policy pages on the external relations website, the EU delegations’ websites and a large number of Council pages plus the creation of a number of new pages about the EEAS itself, for example. For the European Commission’s external relations and development websites this mounts to approx. 8500 web documents. We still need to estimate for the Council how many web documents need to be transferred but I guess it will be several thousand pages. An estimated 2000 web documents (new pages, translations) will have to be created de novo.  Add to all this the delegations’ websites with an estimated 60,000 web documents in place by the end of the year.

This process is now well underway and by the end of September all country pages as well as the external relations policy pages will have moved to the eeas domain. Each move implies a series of technical operations to close down existing ones, moving content into the eeas domain, resetting parameters for the new layout, etc. We are preparing for a much more user friendly homepage and better navigation which will appear together with the new visual identity that is being developed for the EEAS. This new layout and identity will have to replace the existing temporary one on the eeas.europa.eu site. We expect to be able to move a large number of Council documents in October and November, followed by the final move of the delegations’ websites around the launching of the EEAS on the 1^st of December 2010.

World cup in the EU’s offices. Acta est fabula!

Ooff…It’s all over! And again my country’s team didn’t manage to win. But frankly the Spanish team deserved it.
Every time there is the World Cup or the European Championship, EU officials transform from devoted Europeans into outright fanatic nationalists. Results are discussed at high voice, referees blamed and so on. French and Italian colleagues felt ashamed and were the first to put away national symbols and to return to normal habits in the office.
Everyone felt sorry for the English and the goal they didn’t get (but most of us agreed that the Germans would have won anyway).
The more the tournament advanced the less colleagues were directly involved, of course.
Lining up for coffee in the morning colleagues would enquire friendly, however, whom I think would win (a rhetorical question , of course, who else than My Team).
I had my share of the friendly madness and walked around in a Oranje shirt the day after the semi-final.
At the end came the final and the Spanish colleagues and myself started to become nervous.
Yesterday morning when I turned up in the office colleagues came to enquire how I felt (guess?!) and express their condolences. As if I had lost a member of my family.
Needless to say the Spanish colleagues walked around like proud peacocks! And they had every reason to do so.
The match was discussed once more in detailed (and admittedly the foul play of the Dutch  from time to time).
In 5 minutes I will have lunch with two Spanish colleagues. The appointment was made before the final match.
We knew that one of us would be very happy and the other sad.
But now it’s over. Acta est fabula.
The setting up of the European External Action Service and its website will be on my plate for the months to come. More than enough to do!

Addendum:
In order to honour the Germans that came 3rd in the World Cup my Spanish colleagues decided to eat at a German restaurant! Schlemmerschintzel und Weissenbier. Prost!